کد مطلب:129971 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
ملحق ساختن سر شریف به پیکر مطهر
چه خوب گفته است دعبل خزاعی در مرثیه اش، آنجا كه می گوید:
سر پسر دختر محمد (ص) و جانشین او، برای بینندگان بر نیزه بالا برده می شود، و مسلمانان می بینند و می شنوند، ولی نه انكار می كنند و نه اندوه می خورند،
چشمها با دیدن تو كور می گردد و مصیبت تو هر شنونده ای را كر می سازد؛
پلكهایی را بیدار كردی در حالی كه خود برایشان خواب بودی و چشمی را در خواب كردی كه به وسیله ی تو در خواب نمی رفت، هیچ بوستانی نیست مگر آنكه آرزو می كند كه منزلگاه و آرامگاه تو باشد. [1] .
فخر شیعه و سند شریعت، علامه ی مجلسی گوید: «مشهور میان علمای امامیه ی ما این است كه سر آن حضرت با پیكرش دفن شد. علی بن الحسین (ع) آن را بازگرداند». [2] .
سید محمد بن ابی طالب گوید: «امام سر حسین (ع)؛ نقل شده است كه به كربلا بازگردانده و با پیكرش دفن گردیده؛ و نظر شیعه بر این بوده است» [3] .
اما درباره ی چگونگی آن، بدخشانی گوید: «سپس (یزید) فرزندان حسین (ع) و سر آن حضرت را همراه علی بن الحسین (ع) به مدینه فرستاد» [4] .
پس بنابر عبور آنان از كربلا، سر شریف به پیكر مطهر ملحق شد؛ و این چیزی است - كه چنانكه می آید - روایت شده است.
سر پسر دختر محمد (ص) و جانشین او، برای بینندگان بر نیزه بالا برده می شود، و مسلمانان می بینند و می شنوند، ولی نه انكار می كنند و نه اندوه می خورند،
چشمها با دیدن تو كور می گردد و مصیبت تو هر شنونده ای را كر می سازد؛
پلكهایی را بیدار كردی در حالی كه خود برایشان خواب بودی و چشمی را در خواب كردی كه به وسیله ی تو در خواب نمی رفت، هیچ بوستانی نیست مگر آنكه آرزو می كند كه منزلگاه و آرامگاه تو باشد. [1] .
فخر شیعه و سند شریعت، علامه ی مجلسی گوید: «مشهور میان علمای امامیه ی ما این است كه سر آن حضرت با پیكرش دفن شد. علی بن الحسین (ع) آن را بازگرداند». [2] .
سید محمد بن ابی طالب گوید: «امام سر حسین (ع)؛ نقل شده است كه به كربلا بازگردانده و با پیكرش دفن گردیده؛ و نظر شیعه بر این بوده است» [3] .
اما درباره ی چگونگی آن، بدخشانی گوید: «سپس (یزید) فرزندان حسین (ع) و سر آن حضرت را همراه علی بن الحسین (ع) به مدینه فرستاد» [4] .
پس بنابر عبور آنان از كربلا، سر شریف به پیكر مطهر ملحق شد؛ و این چیزی است - كه چنانكه می آید - روایت شده است.
[1] المناقب، ج 4، ص 126؛ مثيرالاحزان، ص 107؛ كفاية الطالب، ص 446؛ بحارالانوار، ج 45، ص 255.
[2] بحارالانوار، ج 45، ص 145.
[3] تسلية المجالس، ج 2، ص 459.
[4] نزل الأبرار، ص 160.